Şominik dönmeye başladığı aylardan beri park yatağın üst katından inmiş, yaz aylarına denk gelmesi hasabiyle yatak odasında korumalı ber köşeye serdiğim sünger yatakta yatıyordu.
"GEZEK" kelimesi de nerden çıktı kim uydurdu bilmiyorum ama benim oğlumu son günlerde çok iyi anlatıyor. İnsanları çok seven, kuzenlerine çıldıran, farklı yerler gördü mü şaşkınlıkla donup kalan oğlum artık evde duramıyor. Hafta içi annesi işte iken anneanne ve dedesiyle o park senin, bu sahil benim geziyor, poğaçasını yiyip pipetiyle meyve suyunu, çikolatalı sütünü içiyormuş. Haftasonu da anne babasıyla fıldır fıldır... AVM, akraba-arkadaş gezmeleri, alışverişler, daha neleeeer neler...
Dedesine göre "Adam olacak çocuk" benim oğlum. Zamanının çoğunu dedesi ve anneannesi ile geçiriyor ama hayatından çok memnun. Evde hiç eksilmeyen kuzen sesleri, şefkat yumağı dede, hamarat ve imtinalı anneanne, eğlenceli teyze ile bizi hiç aramıyor. Anneme göre çok şanslı bir çocuk. O kadar çok seviliyor, o kadar güzel bakılıyor ki bazı günler hiç aramadan eve dönüyorum. Dedesi de anneannesi de onunla olmaktan çok mutlular. Benim işleri zorlaştırmayan oğlum sanki annesinin huyunu bilircesine aklıbaşında ve sakin... Uyku saatleri hariç tabii ki:)
Benim sevgi kelebeği oğluma duygularımı, içimdekileri, hayatıma kattıklarını anlatacak dağarcığım yok. Şuraya 2 cümle not düşsem mutlu oluyorum. Zaten konu oğlum olunca her durumda mutlu oluyorum.... Onun dışında hayat zaten çok gri...
