Bayadır karnımın sağından solundan ellerini ayaklarını dayayıp "çıkartın artık beni buradan" diyordu. Annesinin yürüyemez, sağına soluna dönemez oluşu, karnında oluşan ve kaşınmaya başlayan çatlakları onu da rahatsız ediyordu. Sonunda atladı kızağına yola çıktı, son sürat geliyor :)
Bugün doktor teyzeye uğradık kontrol için... Doktor teyzemiz ikinci kez alttan muayene yaptı, son kafa-kilo ölçülerimiz için uzun uzun ultrasonda baktı bize.
"Şuan 38+1 haftalıksın, normal doğum istiyordun ama bu yakışıklının kafası şuan 41 haftalık çıkıyor. Normal doğumu beklersek daha da büyüycek, normal doğum sırasında son anda sezeryana dönebilir, kararı sen ver" dedi...
Biz de biricik teyzemizle düşündük taşındık, plansız sorunlu bir doğum ihtimalindense, planlı bir sezeryan olsun dedik ve "kesilmeyi kabul ediyorum" kağıtlarına imzayı attık...
7 Ocak 2010 Perşembe günü, sabah 8:00 de spinal-epidural sezeryan için hastaneye yatıyoruz...
Bu gelişme ailede genel bir ferahlamaya sebep oldu. Ne zaman olur, nasıl olur, normal doğum korkusu gibi konular birden tarihe karıştı. Klasik hastane-sedye fobisi kaldı sadece.
Minik yaramas oğlumun karnımdaki son 2 günü... Aylar geçti 2 gün geçmez biliyorum. Haydi artık hayırlısı deyip tv dizilerine veriyorum kendimi. Ezeli izledik bu akşam canım kocam ile 2 saat kafadan gitti:)
Yarın anestezi uzmanı ile görüşmek için hastaneye uğrıycam, oradan da çarşıya gideyim biraz ablamla gezeyim diyorum. Çarşamba gününü de evde son hazırlıklarla geçiririm.
Ameliyat sabahı annem, babam, ablam, kocam, kankam dışında akraba milletinden kimseyi görmek istemiyorum etrafımda... Ameliyattan sonra da biraz toparlanınca gelsinler diyorum... Oğlumla biraz alışalım birbirimize, ameliyat kokusunu atalım üzerimizden öyle gelsin "insanoğlu"... İstemiyorum işte, ama biliyorum ki ben istemedikçe bu "insanoğlu" dibimde bitecek herzamanki "zor zaman dostu" ve "işgüzarlık" tavırlarıyla... Oysaki benim zor zaman insanlarım bellidir yani kimse üzerine vazife olmayan şeylere kalkışmasa off germeseler beni en mutlu-stresli günümde... Şimdiden bunu düşünür oldum tööbe tööbe koptum gene... :)
Ha bir de "neden sezeryan oluyorsun neden gününü beklemiyorsun da normal doğum yapmıyosun? Allah yardım eder kafası geçer....." gibi cümleler kurup "La havle vela kuvveteeee... " diye başlayan uzun ve rahatlatıcı cümleyi sarfettirenler var. Bu konuda konuştukça sinirleniyorum artık... Bana riske atmamı istedikleri şeyin ne olduğunu düşünseler şeylerine bakıp birşey diyemezler eminim ama işte konuşmak için düşünmek gerekmiyor malesef. Böylece "düşüncesizce" büsürü laf türüyo ortalıkta mide bulandırıyo. Neyse konuyu kapatıp sakin halime geri dönüyorum...Hatta bir de gülücük :)
Benim minik balığım sağlıklı, sıhhatli, sorunsuz gelsin dünyaya... Emsin, karnı doysun, huzur bulsun başka birşey istemiyorum. Artık o iyi oldukça daha iyi, o kötü oldukça daha kötüyüm bu böyle biline... "Daha" sı yok işte...
Böyle bir akşamda, en samimi duygularla yazdım, içimden ne geldiyse, sansürlemeden, itip kakmadan... Yarın ne getirir, ne götürür bilinmez!...
Sağlıcakla...
11 yorum:
Yakin zamanda kesfettim blogunu, seni takip eden arkadasim sayesinde. Merakla bekliyordum bende mutlu haberlerini. Birkac gundur ses cikmayinca, aha dedim bu kizin minigi geldi herhalde ve yogun oldugu icin yazacak firsati yok tabiki. Ama oyle degilmis. Hersey yolunda gider umarim ve miniginizi saglikla kucaginiza alirsiniz. Dunyaya nasil gelecegi ile alakali icine en sinen neyse en sagliklisida odur. Sonucta bu "isi" yapacak olan sensin. Allah kolaylik versin ve su son saatlerini cabucak gecirmen dilegiyle,
Bir taze annecik :)
sizin için en doğru kararı vermişsiniz...
inşallah Emir paşa sağlıkla,hayırla, huzurla gelsin...
Hadi sağlıcakla Emir bebeği alıp dönesin bir an önceeeee :))))
Takma kafanı kim gelmiş ne demişşş. Boşverrrr ağzı olan konuşuyor ne de olsa.. Hoş senin o muhteşem buluşmada, yaşayacağın o muhteşem duygular içinde bunları duyacağını veya takılacağını düşünmüyorummm. Çok sinirlendirirlerse seni sustur falla, ne de olsan sen bir loğusa olacaksın ve bu durumda kimse loğusa bir kadına kızamaz/küsemez :))
Hadi sağlıcakla gidin gelin, habersiz bırakmayınnn, öpüyorumm ve dualarımız seninle :)
hadi hayırlısı, allah bir avazda kurtarsın.. sezeryan veya normal doğum farketymez. önemli olan bebeişine sağlıklı bir şekilde kavuşman.. sevgiler..
Canım hadi hayırlısı bak bitti bile :))Sen kimseye bakma sezeryan en sağlıklısı bence de riske atmaya hiç gerek yok.Allah hayırlısıyla kucağınıza almayı nasip etsin.Çok merak ediyorum Emir bebeği şimdiden öpüyorum kokluyorum. Birde nacizane tavsiyem ne olursa olsun moralini bozma o günlerin keyfini çıkar zaten gözün başka birşey görmeyecek büyüleceksin nefesin kesilecek 9 ay karnında taşıdıktan sonra kucağında olması müthiş tarifsiz bir duygu ay ağlıycam şimdi yaaa :)) kızım ilk an'ı geldi aklıma hadi Tuğbişcimm çoook öptüm.
Sevgili "taze annecik",
bu uçsuz bucaksız blog aleminde insanın farkında olmadan diğer bloglarla arasında ilişki geliştiriyor. Ben de "şu ne yapıyor acaba, neden yazmıyo" gibi garip meraklar içine giriyorum çoğu zaman. Yazılanlarla eğlenip mutlu olabiliyorum. Ne garip bir balıkım. sen de balıkmışsın:) İyi dileklerin için teşekkür ederim:) Öpüyorum :)
Sevgili meleklerinhediyesi,
En doğru kararı vermişsiniz demekle nasıl rahatlattın beni anlatamam. Duaların için çok sağol..
Çiğdemcimmmm... Hayırlısıyla oğlumla bi koklaşayım ilk fırsatta bloguma yazıp sizi de durumlardan haberdar edicem. Canım kocam notebookunu hastane çantana koy diyo bana :))))
Ben de sizi öptümmm... :)
Esracım,
Yorumun ve iyi dileklerin için çok teşekkür ederim. Energy drink oldu sabah sabah walla:) Çok güzel yaşa emi...:)
Chidoş ya zaten senin kızınla olan bağını gördükçe hayran kalıyorum, sabırsızlaşıyorum ben de oğlumu anlatayım böyle istiyorum. Bana bu rampalı, kasisli dönemimde hep destek oldun, çok teşekkür ederim sana... İyiki varsın gerçekten yaa..
Dua et bana... Öptüm canım...
offf anne oluyorsun işte,işte mutlu son,işte beklenen an,bende en az senin kadar meraklıyım inanırmısın inşlh oğluşunu görmek için çok bekletmezsin bizi,açıkcası ben merakla bekliyorum tatlı oğlunu....rabbim yardımcın olsun,melekler seni ve bebeğini korusun....darısı başıma diyorum:)))
aa neden sezaryan oluyorsun ki :) çok ayıp :)) bak ben hiç sezaryan oldum mu :))şaka bir yana, ben doktor ne derse yapılması taraftarıyım. o yüzden, önce Allah kurtarsın diyorum sonrasında ise, hemen toparlan, doğumun ve minik Emirin fotoğraflarını bizle paylaş diyorum.. umarım sen de "komik" bir doğum, kolay, acısız, rahat ve mutlu bir lohusalık geçirirsin..
ahahaha...
Sheena süpersin yaa... Bak gene keyiflendim. Doğum hikayen aklıma geldi:)
Bir günden az bir zaman kaldı oğlumu görmeme, bir gülüyom bir ağlıyom. Allahım ne olcak sonum böyle:)
Sağol canım iyi dileklerin için. En kısa zamanda yazmaya çalışıcam...
sayılı saatler geçmek bilmiyordur eminim
güzelliklerle gel inşallah...
dualarımız sen ve bebeğinle...
Yorum Gönder