12 Temmuz 2010 Pazartesi

Canım oğlum... Senin yerine ben hasta olayım... :(

Küçüğüm miniğim şominiğim 3 gündür hasta. Faranjit bir de üstüne üstlük küçük dilinin etrafında yaralar var. Yutkunurken bile acı çekiyor. Hastalık ve ilaç denen kavramla tanıştık sonunda :(
6. ayımız henüz bitmişken, düzenimiz keyfimiz yerindeyken, ek gıdalara baya bi alışmışken hepimizi derinden sarstı bu durum.

Bir de köyde sülale toplantısı ile çakışınca haftasonu bitmek bilmeyen bi çileye dönüştü.
40 kişi geldi ne yendi ne konuşuldu hiçbirşey anlamadan Emiri uyutmak, uyanınca susturmak, kimde ne yapıyor diye takip etmekle uğraştım... Sabah ağlama koması, ardından kendimizi hastaneye atışımız, Pazar günü nöbetçi eczane kovalamamız... Merhaba çocuklu hayat!

Acilde muayene sırasında öğrenmiş olduk lolipopum 9 kg ve 70 cm :) Maximumda yaşıyoruz hayatı :) Anneannesi oğlumu var gücüyle beslemeye devam ediyor :)
Oğlumun uzun ve havalı saçlarına veda ettik (20 Haziran 2010)
Her anne ilk saç kesiminden sonra üzülürmüş. Bütün akşam oğluma bakıp bakıp ağladım. Berberde ortalığı birbirine kattım, adama uçlardan al dedikçe kısalttı. Makasın kırılsın berber amca!

Yüzüne bakmaya kıyamadığım. Nefesim, hayat ışığım... Hemen iyileş anneciğim. Sen iyi değilken herşey kötü. Nasıl bir duygu bu? Gerçekten dışarıda atan kalbimsin sen benim. Şimdi anlıyorum, anne olmak, evlat sevgisi, analık.
Şimdi hissediyorum yüreğimi!...........................................................

1 yorum:

özgekuzey dedi ki...

bu lafı en cok annem sölerdi ve ben ne anlama geldiğini idrak edemezdim,ama şimdi cok iyi anlıyorum senide bu lafıda....insanın içi eriyor,dualar dilinden eksik olmuyor,bebeğim senin hasta olacağına ben ben cekeyim ağrını sızını diyor her anne...inşlh iyi olur,rabbim şifa versin...saçlar da gitmiş baya zor olmuştur kesin,biizmde doğdupundan itibaren baya uzun bakalım ne zaman vedalaşıcaz