Yazıma nasıl nereden başlasam bilmiyorum. İçim içime sığmıyor. Nedeni için maddeler halinde liste yapamayacağım. Bugün doktor kontrolümüz vardı diyim kısaca, anlayın...:)Şimdi gelelim detaylara :)
Doktor hanım çok uğraştı oğlumun yüzünü gösterebilmek için, ellerini yüzüne kapatmış çekmiyordu veled. Doktorumuz karnımda ufak bir deprem hissi yaratıp kısa bir video görüntüsü yakaladı. Birkaç kare aldım videodan, ekliyorum...
Canım oğlumu gördüm ya... Gene hayat durdu. Gene şen kahkahalar ata ata çıktım hastaneden. İçim taştı taştı... Her yanı içimin mutluluğu kapladı...
Güzel oğlum benim, annesinin melek oğlu, minik balığı... :) Ah bu yüzüm gülmesin de ne yapsın? İşte bu yüzden "sevgi kelebeği" oldum bugün...
Şimdi biraz muayene sonuçlarından bahsedeyim. Doktoruma geçen hafta içi bir akşam ve gece boyunca süren, sıklaşmayan ve şiddetlenmeyen kesik kesik gelip giden ve sabahleyin kaybolan karın ağrımdan bahsettim. "Doğuma hazırlık sancıları olabilir, pelvik muayene yapalım bi bakalım açılma var mı" dedi. Muayene sonrasında rahim duvarının incelmiş olduğunu ancak hiç açılma olmadığını söyledi. Bundan sonra yine bu ağrıya benzer doğum ağrıları olabilirmiş. Hazırlıklı olmam gerekiyormuş !!!Perşembe günü NST için çağırdı, o gün için bazı kan testleri istedi, 4 Ocak a son bir kontrol için gün verdi... Oğlum 3150 gr olmuş. Kafası yine biraz önde, 39 haftalık falan çıkıyor. Doktor ellerimdeki şişliklerden hoşlanmıyor hiç. Son zamanlarda çok daha artarmış. Anne için sıkıntı olurmuş. Bu yüzden "Yılbaşından sonra bebeği alalım artık" dedi. Doktorum gayet sezeryancı gördüğünüz gibi. Ben "korkuyorum ama normal doğum istiyorum" diyince, normal için ısrar edersem suni sancı ile normal doğum için uğraşacağını bu şekilde normal doğum yapabileceğimi, yolunda gitmezse yine sezeryan ile bebeği alacağını söyledi. Tabi o haftaya kadar sancılanırsan normal doğum olabilirmiş. Karar bana ait...
Suni sancı ile "ZORAKİ NORMAL DOĞUM" yapmak bana korkunç geliyor. Onun yerine planlı bir sezeryan daha cazip geliyor. Tabi en cazip olanı normal yollarla başlayan "NORMAL DOĞUM"... Bu doğum mevzusu kafamda baya netleşmiş durumda. En azından ne olursa ne olur ihtimallerini biliyorum. İşte bu yüzden de "ben bir gülen suratım..." Karamsar düşüncelerim yok. Sezeryan olursa dikişim olur, normal olursa sancım olur korkusu çekmiyorum. Her durumda zor, kolay değil... Artık kısmet neyse o olacak. İlla şu olsun diye tutturmıycam. Bekliycem ve görücem.
Hasılı kelaaaaam :)
Evde kocamla iki kişilik bir aile olarak geçireceğimiz son hafta...
Ve artık yolun sonu görünüyor... Ben bugün bir sevgi kelebeğiyim :) Kanatlarımı sevgi ile çırpmak için çok büyük nedenlerim var...
7 yorum:
Çok güzel duygular, ben de iki ay önce bu heyecanları yaşıyordum. Üç kişi olmak çok güzel. Şimdi bizimki bizi gözleriyle takip etmeye ve bizi görünce gülmeye başladı. Doğduktan sonra her geçen gün biraz daha seviyor insan. Her gün, bir gün öncesinden daha fazla. İnşallah sağ salim, hayırlı ve en acısız sancısız şekilde kucağınıza alırsınız. Dualarla...
darısı başımıza inşallah...
az kaldı ne güzel bana günler hiç geçmiyor gibi geliyor :))
emir paşa çok yakışıklı maşallah ona annesi...
Sen böyle anlatınca hamileliğimin son haftası aklıma geldi Tuğbişcim ne kadar özel günler karnında ki son günleri de hayırlısıyla geçirin inşallah. Meleğinin doğumunu inan bende sabırsızlıkla bekliyorum senin için hayırlısı nasılsa öylesini dilerim.
Maşallah aşkına :)
Allah yardımcınız olsun, o doğunca herşey ne kadar da farklılaşacak bir bilseniz.. Sevgiler..
ne kadar yakışıklı olacağı şimdiden belli yanaklara baksanaa :)
hayırlısı ile atlatırsın doğumu inşallah arkadaşım güzel haberlerini hevesle bekliyorum :)
Arkadaşlar, çok teşekkür ederim yorumlarınız için, vakit ayırıp da duygularımı paylaştığınız için... Bu bekleyişler yalnız geçmiyor... İyiki varsınız. Hepinizi öpüyorum.
bu güzelliği allahım sanada yaşattığı için binlerce şükür olsun.. ne diyim ya yaşayıp görmen lazım. kelimelerle anlatılcak bişey değil. yok böle biiişiiii annneeessiiiii
Yorum Gönder