16 Temmuz 2009 Perşembe

Zaman geçiyor, bekliyorum bak....

Ahh hayat böyle bir şarkı sözünün bir mısrasında geçiyor bazen... Zaman su gibi çağlaya çağlaya akıyor... 15. haftadayız. Haftaya 4 aylık olucaksın, bir de bakıcaz ki dünyaya gelmişsin... Küçücük varlığın kollarımda, yükün omuzlarımda, sorumluluk dizlerimi aşmış tepeme çıkmış...
Şimdiden korku sarıyor. Sana nasıl bakıcam, ya hasta olursan, ya çok ağlarsan :(

Arkadaşlarımın yeni doğan bebeklerini kucağıma alamaz oldum. Dün akşam 2 aylık Nil Sudem'i ziyarete gittim. Ona baktıkça seni özledim, seni merak ettim. Eskiden içimden gelen bebek mıncırma duygusu gitmiş, başka duygular gelmiş. Bebek demek oğlum demek olmuş... Şefkat demek emek demek nimet demek... Tabi ki değişiyorum, daha kimbilir ne kadar hayret edicem kendime bakıp bakıp...

Haftasonu için yine alışveriş planları yapamıyorum... Moralim bozuluyor. Her haftasonu bir düğün, bir sünnet... Ya da fazla mesai, evde yat dinlen şeklinde geçiyor. Oysaki ben senin için gezip güzel ciciler almak istiyorum.

Blogun çok renksiz, çok durgun oldu biliyorum. Ama neler yaşıyorsam buraya onları yazıyorum. Daha önceden hayal ettiğim gibi olmuyor. Hamile olursam şöyle yaparım böyle yazarım diyodum, yapamıyorum. İşyeri kafamın ve zamanının büyük çoğunluğunu alıyor. Yorgunluğu ayrı bir konu. Yaz aylarındayız ama herakşam evdeyim. Bu kış zor geçicek !

Az önce ananen ile konuştum telefonda... Deden ordan "Emirin doğumgünü ne zaman" diye bağırdı. Herkes seni bekliyor oğluşum. Heyecanla :D

Minik ellerinden minik ayaklarından öpüyorum taa içimden en içimden gelerek...

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Canım hiç merak etme bu heyecanlı günler geçecek ve sen yakışıklına kavuşunca hepsini unutacaksın hatta kendini bile :) Şuan karışık duygular yaşıyor olman çok normal ne zaman konuşmak istersen beklerim.İnsan acayip sabırsız oluyor ben hep hem çabucak geçsin hem de hiç geçmesin isterdim anlaşılan işte de yoruluyorsun biraz daha sabır :)Seni şuan o kadar iyi anlıyorum ki!hep olumlu düşün iyi düşün. Çok öpüyorum tatlı gebiş.:))

Tuğba... dedi ki...

Sağol canım söylediklerin rahatlatıyor inanki... Olumlu düşünmeye çalışıyorum ama bazen gerçekten sürükleniyorum. Çalışmasamıydım diyorum ama evde de oturamam eminim...
Kadın olmak zormuş...